Πρεμιέρα για το ¨Ήταν όλοι τους παιδιά μου¨ του Άρθουρ Μίλλερ έχει το Θεατρικό Εργαστήρι Μεσσήνης, την Παρασκευή 13 Μάϊου 2022, σε σκηνοθεσία Αλεξανδροπούλου Όλγας.
Η ζωή μας βάζει εμπόδια, που πολλές φορές φαίνονται αξεπέραστα αλλά έτσι είναι η ζωή! Υπάρχει η ρομαντική πλευρά, υπάρχει και η πιο σκληρή που δεν θα διστάσει να πατήσει κάτω κάθε ιδανικό και αρετή.
Τα τελευταία χρόνια στερούμαστε πράγματα και ανθρώπους που θεωρούσαμε δεδομένα στη ζωή μας. Οικονομική κρίση, μνημόνια, μεταναστευτική κρίση, παγκόσμια πανδημία, κλιματική αλλαγή και ένας πόλεμος που θα στερήσει σε κάποιους από εμάς ακόμα περισσότερα.
Παίζουμε σε μια ιστορία που γύρω της είναι ο κόσμος. Έχει πολύ μεγάλη αξία το ενδιαφέρον, η ευθύνη και η αλήθεια. Με την επιλογή του έργου «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» αλλάζουμε βήμα. Αγκαλιάσαμε τα τραύματά μας, τη θλίψη, το πένθος και την απογοήτευση για να σας αφηγηθούμε ξανά μια ιστορία.
Ότι και να γίνει θα συνεχίζουμε, δε θα εγκαταλείψουμε …ίσα ίσα θα γίνουμε περισσότεροι και θα προσφέρουμε κόντρα στον φόβο και τον πόνο ΕΛΠΙΔΑ!
Με αντοχή, ευαισθησία, πίστη και όραμα είμαστε ακόμα μαζί σας!
Δεκατέσσερα χρόνια τώρα, χαμηλώνουμε τα φώτα και ονειρευόμαστε μαζί!
Εκ μέρους του ΔΣ
Ήταν όλοι τους παιδιά μου
Του Άρθουρ Μίλερ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
| Σκηνοθεσία – Διασκευή: | Όλγα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ |
| Βοηθός Σκηνοθέτη: | Δήμητρα ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ |
| Κουστούμια – Φροντιστήριο: | Όλγα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ |
| Μουσική επιμέλεια: | Όλγα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ |
| Επιμέλεια Αφίσας: | Όλγα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ |
| Supervisor Αφίσας: | Ηλίας ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ |
| Κομμώσεις: | Παναγιώτα ΚΟΚΚΙΝΗ |
| Σκηνικά: | Όλγα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ |
| Κατασκευή Σκηνικών: | Δημήτρης ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ |
| Περικλής ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Σπύρος ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ | |
| Γιάννης ΠΟΥΠΟΥΖΑΣ | |
| Σάκης ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ | |
| Φωτισμοί- Ηλεκτρολογικά: | Παναγιώτης ΠΑΠΑΖΕΡΒΕΑΣ |
| Επιμέλεια Φωτισμού: | Γεώργιος ΛΑΠΕΑΣ |
| Παναγιώτης ΠΑΠΑΖΕΡΒΕΑΣ | |
| Ήχος Φώτα: | Αγγελική ΙΝΤΖΕΜΠΕΛΗ |
| Πάρις ΚΑΙΣΑΡΗΣ | |
| Υπεύθυνος Παράστασης: | Τζοάννα ΣΚΙΑΔΑ |
| Φωτογράφιση: | Δημήτρης ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΙΑΣ |
| Βιντεοσκόπηση: | Ηλίας ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ |
| Δημιουργία διαφημιστικών βίντεο: | Χάρης ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ |
| Εκτύπωση προγράμματος: | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΗΜ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΙΑ Ο.Ε. |
| Χορηγός Επικοινωνίας | Enter messinia |
| Σε συνεργασία με τον Δήμο Μεσσήνης | |
| Παραγωγή: | Θεατρικό Εργαστήρι Μεσσήνης |
ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΜΕ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ
ΜΠΕΡΤ: ΒΛΑΧΟΣ Άγγελος
ΛΙΝΤΙΑ ΛΟΥΜΠΕΥ: ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ Γεωργία
ΤΖΙΜ ΜΠΕΗΛΙΣ: ΚΑΠΕΛΟΥΖΟΣ Γιώργος
ΤΖΩΡΤΖ ΝΤΗΒΕΡ: ΚΑΡΑΜΠΕΤΣΟΣ Παναγιώτης
ΚΕΗΤ ΚΕΛΛΕΡ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Χριστίνα
ΚΡΙΣ ΚΕΛΛΕΡ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Γιάννης
ΦΡΑΝΚ ΛΟΥΜΠΕΥ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Χάρης
ΤΖΟ ΚΕΛΛΕΡ: ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ Ηλίας
ΑΝΥ ΝΤΗΒΕΡ: ΠΛΑΤΑΡΟΥ Μαρία
ΣΟΥ ΜΠΕΗΛΙΣ: ΧΑΡΛΕΠΑ Κωνσταντίνα
ΠΡΕΜΙΕΡΑ:
Παρασκευή 13 Μαΐου 2022
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
Δικαιοσύνη και κοινωνική ευθύνη στο έργο του
Άρθουρ Μίλλερ «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» (1947)
Γεώργιος Μ. Καλογεράκης
Υπ. Διδάκτωρ Νομικής, Δικηγόρος
Κάπου στην Αμερική, τον Αύγουστο του 1947, δύο χρόνια μετά την λήξη του Πολέμου. Μια οικογένεια προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στις σκιές που άφησε πίσω του ο θάνατος του μεγαλύτερου γιου της στο μέτωπο. Μια απλή, συνηθισμένη ιστορία, θα έλεγε κανείς, όπως τόσες άλλες που πλάθει ο πόλεμος –ίσως πιο αδιάφορη από πολλές που συνέβησαν στην πραγματικότητα κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα αντιπολεμικό κείμενο από τα χιλιάδες που καλλιέργησε εκείνος ο πόλεμος –μια ολόκληρη γενιά λογοτεχνών και ένα ολόκληρο λογοτεχνικό είδος, σφυρηλατημένο στις συμφορές του ολοκληρωτισμού και της μισαλλοδοξίας. Τί το ιδιαίτερο έχει να προσφέρει το αγαπημένο έργο του δημιουργού του, ακόμη και σήμερα στον θεατή ή τον αναγνώστη του; Δύσκολο ερώτημα, που το κάνουν ακόμη πιο δύσκολο οι απαιτήσεις του σημερινού κοινού, χορτασμένου από τις αμέτρητες αντιπολεμικές συνθέσεις που πλημύρισαν τις σκηνές από τα μέσα του περασμένου αιώνα.
Ας επιχειρήσουμε ένα νοητικό πείραμα. Ας δοκιμάσουμε να λησμονήσουμε για μια στιγμή τον πόλεμο κι ας τον αντικαταστήσουμε στην φαντασία μας με κάποια άλλη από τις πληγές που μαστίζουν την σημερινή εποχή της κυριαρχίας της «βιομηχανίας» της ειρήνης: την οικονομική ή κοινωνική κρίση, για παράδειγμα, όπως την άνοδο ακραίων πολιτικών και κοινωνικών απόψεων, ή ακόμη-ακόμη την κρίση αξιών όπως αντικατοπτρίζεται στο αρπακτικό εργασιακό μας περιβάλλον και τις συμφεροντολογικές προσωπικές μας σχέσεις. Σε αυτά είναι που επικεντρώνεται η κριτική του Μίλλερ. Δεν περιορίζεται σε ένα πεπερασμένο χρονικά και χωρικά γεγονός, αλλά εκτείνεται σε ένα μέλλον που τον προβληματίζει· σε ένα “American Dream” που μόνο γλυκό δεν είναι και για το οποίο, μεταξύ άλλων, βρέθηκε κατηγορούμενος τον καιρό του αντικομμουνιστικού μένους (1956), επειδή παρέμενε τάχα απαισιόδοξος σε μια εποχή καθολικής αισιοδοξίας. Σε όλες αυτές τις τόσο σύγχρονες πληγές, η απάντηση που δίδει ο συγγραφέας αναφορικά με την αιτία τους παραμένει ίδια: η ανθρώπινη απληστία· ο υπερφιλόδοξος εγωισμός του ανθρώπου που πιστεύει ότι γνωρίζει το μέλλον και πως αυτό το μέλλον ανήκει στον ίδιο –στο έθνος, την τάξη, την οικογένειά του.
Όμως, τι το πρωτοποριακό φέρνει ο Μίλλερ με αυτό το έργο; Ο συγγραφέας παίρνει δύο πραγματικές ιστορίες, τις ενώνει δημιουργικά και πλάθει ένα κείμενο που αφυπνίζει τους σύγχρονούς του. Η αμερικανική κοινωνία, τυφλωμένη από την νίκη στον πόλεμο, δεν τόλμησε να αντικρίσει τις σκοτεινές σελίδες που έκρυβε πίσω της αυτή. Λησμόνησε ότι εκτός από τους νικητές της, υπήρχαν –και συνέχιζαν να υπάρχουν– ανάμεσά της προδότες και πατριδοκάπηλοι, όπως η εταιρία Wright Aeronautical Corporation στο Οχάιο, η οποία, κατά το έτος 1943, αποκαλύφθηκε ότι προμήθευε την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία με ελαττωματικούς κινητήρες, δωροδοκώντας τους επιθεωρητές, ή τόσοι άλλοι γνωστοί ή άγνωστοι που επιχείρησαν να επωφεληθούν από τις δυσκολίες που βίωνε τότε η πατρίδα τους. Η λάμψη του «Αμερικανικού Ονείρου» είχε θαμπώσει τους πάντες· και ο Μίλλερ επιχείρησε με αυτό το έργο να τους υπενθυμίσει τις σκοτεινές στιγμές της νίκης, οι οποίες αυτήν την φορά στιγμάτιζαν όχι κάποιον μακρινό εχθρό, αλλά ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Με το κείμενο αυτό, ο Μίλλερ κατακεραυνώνει την αμερικανική ανώτερη τάξη και αναδεικνύει την έννοια της ευθύνης: το άτομο φέρει για κάθε του ενέργεια ευθύνη κοινωνική έναντι της ολότητας. Και όπως καταδεικνύεται εν τέλει, αυτή η κοινωνική ευθύνη είναι ασύγκριτα πιο βαριά από κάθε είδους ποινική ή αστική· είναι στ’ αλήθεια ασήκωτη για τους πρωταγωνιστές του δράματος…
Για την αντιγραφή
Όλγα Αλεξανδροπούλου
Με δέος, διαπιστώσαμε τα μεγέθη και τα όρια που θέτει ο σκηνικός προβληματισμός, ενός πλέον μεγάλου κλασικού θεατρικού συγγραφέα του πολύπαθου 20ου αιώνα, του Άρθουρ Μίλερ. Τα λεφτά σε σχέση με το “αμερικάνικο όνειρο”, είναι βρώμικα. Ο σκοπός απόκτησης τους, “καθαγιάζει” κάθε πράξη μας, σκορπίζοντας τελικά πόνο και δυστυχία, κυρίως στο πόλεμο, αλλά και στην ειρήνη, σε κάθε κοινωνική μας σχέση που αφορά την οικογένεια, την κοινότητα, την πολιτεία, τη χώρα, τον κόσμο ολόκληρο. Κατανοώντας τα τεράστια μεγέθη που σχεδόν επιστημονικά θέτει ο Άρθουρ Μίλερ στο έργο του “Ήταν όλοι τους παιδιά μου” αγγίζει δραματουργικά και τελετουργικά την τραγωδία του Αρχαίου Δράματος. Όπως καταλαβαίνετε οι ευθύνες μας απέναντι σ’ αυτά τα μεγέθη, μας τρομοκράτησαν κι αναρωτηθήκαμε αν είμαστε άξιοι κι έχουμε τις δυνατότητες να ανταποκριθούμε με αξιοπρεπή συνέπεια ως ακτιβιστική θεατρική ομάδα. Το τολμήσαμε, ενάντια σε ανυπέρβλητες αντικειμενικές, υποκειμενικές και τεχνικές αντιξοότητες. Στόχος και καθήκον μας: Έπρεπε να το τολμήσουμε. Και μόνο το γεγονός ότι βρίσκεστε ανάμεσα μας ως θεατές και διαβάζετε αυτό το σημείωμα, μας δίνει κουράγιο και δύναμη ως “Θεατρικό Εργαστήρι Μεσσήνης” να συνεχίσουμε.
Όλγα Αλεξανδροπούλου
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
ΑΡΘΟΥΡ ΜΙΛΕΡ
Ο Άρθουρ Άσερ Μίλερ (Arthur Asher Miller, 17 Οκτωβρίου 1915 – 10 Φεβρουαρίου 2005) ήταν ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς θεατρικούς συγγραφείς. Τα έργα του ασκούσαν κριτική στις Ηνωμένες Πολιτείες, την κυβέρνηση και τον τρόπο ζωής των κατοίκων της, ενώ εξέθεταν και τα ψεγάδια του λεγόμενου “Αμερικανικού ονείρου”, κάτι για το οποίο είχε δεχτεί κριτική στις ΗΠΑ. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο βιογράφος του, Μάρτιν Γκότφριντ, “σπάνια ένας καλλιτέχνης έχει δεχτεί τόσες πολλές επιθέσεις και συκοφαντίες στην πατρίδα του και ταυτόχρονα έχαιρε βαθιάς εκτίμησης σε όλον τον κόσμο”.
Η καθιέρωση του ήρθε με το κλασσικό έργο «Ο Θάνατος του Εμποράκου», σημείο αναφοράς του θεάτρου του 20ού αιώνα, ίσως το καλύτερό του έργο κατά τους ειδικούς, μια ιστορία για μια μικροαστική Αμερικανική οικογένεια που συνεθλίβη υπό το βάρος του Αμερικανικού καπιταλισμού. Κατά σύμπτωση, η 10η Φεβρουαρίου, ημερομηνία θανάτου του, ήταν η 56η επέτειος από την πρεμιέρα του έργου αυτού.
Είχε πέσει θύμα του μακαρθισμού, καθώς καταδικάστηκε επειδή αρνήθηκε να καταδώσει συναδέλφους του με κομμουνιστική δράση στην Επιτροπή Αντι-Αμερικανικών Δραστηριοτήτων. Παρ’ όλο που ενστερνίστηκε ιδέες της αριστεράς και σχετιζόταν με άτομα του Κομμουνιστικού Κόμματος, αρνήθηκε ότι ήταν ποτέ μέλος του. Επίσης, αν και δεν υπήρξε θρησκευόμενος[8], απέκτησε συνείδηση της εβραϊκής του ταυτότητας, αντιμετωπίζοντας τον αντισημιτισμό των προπολεμικών χρόνων και το Ολοκαύτωμα στη συνέχεια[9].
«Ήταν βράχος και έμοιαζε με βράχο, εννοώ ότι και η φυσική παρουσία του ήταν επιβλητική», είχε δηλώσει για τον Μίλερ ο θεατρικός συγγραφέας Χάρολντ Πίντερ στην είδηση του θανάτου του. «Ήταν ηγέτης… Απόλυτα ανεξάρτητος, με μια αταλάντευτη κριτική ευφυΐα».
Κυρίως μαζί με τον Τένεσι Ουίλιαμς και λιγότερο με τον Ευγένιο Ο’Νιλ, ο Μίλερ θεωρούνταν ένας από τους πιο γνωστούς και επιτυχημένους Αμερικανούς συγγραφείς μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ορισμένα από τα έργα του έγιναν κινηματογραφικές ταινίες, από από σκηνοθέτες όπως ο Τζον Χιούστον, ο Σίντνεϊ Λουμέτ και ο Κάρελ Ράιζ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ
- Το Δήμο Μεσσήνης την Δ.Ε.Υ.Α.Μ., τον κ. Κώστα Χαλκιά καιτον κ. Δημήτρη Λεμπέση για την έμπρακτη στήριξη τους..
- Τον κ. Νίκο Σταθόπουλο, τον κ. Περικλή Γεωργιόπουλο, τον κ. Δημήτρη Ανδριανόποουλο, τον κ. Παναγιώτη Παπαζερβέα και τα Μεσσηνιακά Φυτά Ε.Ε. για τη διαμόρφωση του χώρου και την δημιουργία σκηνής στον χώρο.
- Την κα. Αποστολοπούλου Μαίρη και την κα. Δέσποινα Μακαρούνη για τη δημιουργία και διόρθωση του βεστιαρίου της παράστασης και το φροντιστήριο του σκηνικού.
- Την κα. Μαίρη Ελευθερίου για την δημιουργία και διαχείριση της ιστοσελίδας του Θεατρικού Εργαστηρίου Μεσσήνης (www.them.gr) καθώς και την διαχείριση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
- Τον κ. Χάρη Παναγιωτόπουλο για τη δημιουργία των διαφημιστικών βίντεο της παράστασης..
- Την Μεταφορική Τσάμης Πέτρος και Δημήτρης.
- Τους επαγγελματίες που διαφημίζονται μέσα από το πρόγραμμά μας και όλους τους φίλους που μας στηρίζουν οικονομικά και ηθικά.
- Όλους εσάς που στηρίζετε με την παρουσία σας το Θεατρικό Εργαστήρι Μεσσήνης.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΝΤΑΙ
(Με αλφαβητική σειρά)
- Την κα. ΓΙΑΝΝΑΡΗ Σοφία – Φαρμακοποιό
- Την κα. ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ Σταυρούλα – Φαρμακοποιό
- Τον κο. ΔΑΒΕΡΟ Ιωάννη – Οινοκαφεπαντοπωλείο στη Μάδενα
- Τον κο. ΚΑΣΤΟΡΑ Αθανάσιο – Χειρούργο Γυναικολόγο
- Την κα. ΜΟΥΤΖΟΥΡΗ Αθανασία – Φαρμακοποιός
- Τα ΣΥΣΤΕΓΑΣΜΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ Γεωργίου Π. ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗ & Ηλία Π. ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗ
- Το Φαρμακείο Σωτήριος & Βασίλειος ΡΟΥΣΣΗΣ Ο.Ε.
- Την κα. ΤΟΜΑΡΑ Κωνσταντίνα – Οδοντίατρο
- Την κα. ΦΡΑΓΚΟΥ Ελένη – Φαρμακοποιό