“Φωνάζει ο κλέφτης” του Δ, Ψαθά ήταν η παράσταση που ανέβηκε το 2010 από το Θεατρικό Εργαστήρι Μεσσήνης σε σκηνοθεσία Κ. Γκέκα.

Συντελεστές Παράστασης Φωνάζει ο κλέφτης

Σκηνοθεσία, σκηνικά, φωτισμοί: Κώστας Γκέκας, Μουσική Επιμέλεια: Βασίλης Κουτίβας, Βοηθοί Σκηνοθέτη: Τασία Γιαννέτσου, Δημ. Παπαδημητρίου, Φωτιστικές & Ηχητικές Εγκαταστάσεις: Τάκης Παπαζερβέας, Κομμώσεις: Τασία Γιαννέτσου, Αμπιγιέζ: Σάκης Σταθόπυλος, Επιμέλεια Μακιγιαζ: Ελένη Μαχαίρα, Μακέτα Αφίσας και Σκηνικού: Βασίλης Κατσίποδας

Έπαιξαν οι ερασιτέχνες ηθοποιοί:

Τίμος: Ηλίας Κοστρίβας, Λία: Ελένη Μαχαίρα, Σόλων: παναγιώτης Μπέσσης, Αντώνης: Δημήτρης Παπαδημητρίου, Λέλα: Χριστίνα Κωνσταντοπούλου, Διοικητής: Σπύρος Ασημακόπουλος, Αρχιφύλακας: Σάκης Σταθόπουλος, Τασία: Αγγελική Κουσταλούπη, Φωνή γιατρού: Πέτρος Παπανικολάου

Σαν Παραμύθι…

Μια φορά και έναν καιρό, όχι πολύ πριν, μια παρέα φίλων σκέφτηκε πως αν μπορούσε να βρει ένα μαγικό ραβδί που θα προσφέρει πολιτισμό, χαρά, ψυχική ηρεμία και πληρότητα στους εμπλεκόμενους αλλά και στους συμπολίτες τους, θα έφερνε μια πνοή ανανέωσης και θα τάραζε ευχάριστα και δημιουργικά τα σχεδόν λιμνάζοντα νερά του τόπου.

Το μαγικό ραβδάκι βρέθηκε και ονομαζόταν ΘΕΑΤΡΟ.

Μέσα από το θέατρο η μικρή αυτή παρέα μπορούσε να πραγματοποιήσει την επιθυμία της και να δώσει ακόμα περισσότερα από αυτά που αρχικά ονειρεύτηκε.

Όμως κατάλαβε γρήγορα πως το ραβδάκι της θα έχανε την μαγεία του αν δεν το στήριζαν όλο και περισσότεροι γιατί η δύναμή του στηριζόταν στην ομαδικότητα και τη συνεργασία.

Φυσικά γνώριζαν πως αυτό δεν θα ήταν κάτι εύκολο όμως είχαν πιστέψει τόσο πολύ στη δύναμη που είχε το ραβδάκι τους και ήταν σίγουροι πως όταν θα πέρναγε η μαγεία του στον κόσμο θα μεγάλωνε η παρέα τους.

Ξεκίνησαν λοιπόν με ενθουσιασμό και στηριζόμενοι στη δύναμή του παρουσίασαν το πρώτο έργο τους που ήταν “Οι φίλοι” του Κ. Μουρσελά με μεγάλη επιτυχία και είναι σήμερα εδώ έχοντας αποκτήσει μερικούς νέους φίλους για να σας παρουσιάσουν τη νέα τους προσπάθεια με το έργο “Φωνάζει ο κλέφτης” του Δημ. Ψαθά.

Ελπίζουμε να περάσει η μαγεία στην καρδιά σας. Ελπίζουμε να στηρίξετε την προσπάθεια και να μην αφήσετε να χάσει το ραβδάκι τη δύναμή του.

Ας δείξουμε στα νέα παιδιά και σε όλο τον κόσμο ότι μπορεί να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο. Έχουμε το μαγικό μας ραβδάκι. Έχουμε τη ΔΥΝΑΜΗ.

Ας την εκμεταλλευτούμε.

Για το Δ.Σ.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΓΙΑΝΝΕΤΣΟΥ ΣΟΦΙΑ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Κυρίες και κύριοι,

Διανύουμε ήδη το δεύτερο έτος της ύπαρξης του Θεατρικού εργαστηρίου Μεσσήνης.

Η αλήθεια είναι ότι η απόφαση των πρωτεργατών της προσπάθειας ίδρυσής του, είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, γιατί έτυχε της στήριξης και της συνδρομής της δημοτικής αρχής στο σύνολό της.

φυσικά είμαστε στην αρχή ακόμα, αλλά πιστεύουμε ότι θα συνεχιστεί και στο μέλλον η προσφορά σας στο μέτρο του δυνατού για να προχωρήσουμε μπροστά.

Έτσι δίνουμε την ευκαιρία και την δυνατότητα πρώτα στους νέους και φυσικά στους μεγαλύτερους που θέλοντας να εκφράσουν τις ανησυχίες μα και τους προβληματισμούς τους μέσα από το Θ.Ε.Μ. δημιουργώντας τις προϋποθέσεις υλοποιήσεως ενός ονείρου ορισμένων ανθρώπων της πόλης για ένα καλό θέατρο που θα βγαίνει από τα σπλάχνα της.

Το έργο που θα δείτε σήμερα είναι η κωμωδία του Δημ. Ψαθά “Φωνάζει ο κλέφτης”. Γράφτηκε το 1958 και ανεβάστηκε για πρώτη φορά από το θέατρο Κοτοπούλη στις 21 Νοέμβρη.

Στο εισαγωγικό σημείωμα της παράστασης ο Δημ. Ψαθάς έγραψε: “Φωνάζει ο κλέφτης να φύγει ο νοικοκύρης για να μη βρει τρικούβερτους μπελάδες από τους μακρυχέρηδες και τα λαμόγια της μεταπολεμικής εποχής, που οι ηθικές αξίες και οι άνθρωποι που αγωνίζονται να τις στηρίξουν στέκονται εμπόδια στα σχέδια τους”.

Ο κριτικό; του θεάτρου Βαρίκος Βάσος έγραφε ότι ο Δ. Ψαθάς αναλαμβάνει να σατιρίσει στις κωμωδίες του τις καταστάσεις και τα σύγχρονα ήθη. Η κωμωδία του είναι στη σύλληψη και την εκτέλεση κωμωδία ηθών.

Ο γνώστης της θεατρικής τέχνης Μ. Πλωρίτης έγραφε: Αξίζει κάθε έπαινος στο Δ. Ψαθά που καταγγέλλει από σκηνής τ΄ αποκρουστικά παράσιτα της κοινωνίας, ακόμη κάθε έπαινος επειδή αναμοχλεύει την εξοργιστική εκείνη ιστορία των φακέλων που στιγμάτιζαν με επιπολαιότητα και ανευθυνότητα τους απλούς ανθρώπους. Είναι όλα αυτά συνεχίζει ο Μ. Πλωρίτης, αλήθειες που δεν ακούγονται στις σκηνές των θεάτρων μας.

“Φωνάζει ο κλέφτης”, λοιπόν, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης να κρυφτεί, ν΄ αδιαφορήσει, να μην συμμετέχει στα δρώμενα, “κοινά”, για να βρει τρόπο να θησαυρίσει ο επιτήδειος.

Υπόθεση Φωνάζει ο κλέφτης

Έτσι, ο αθώος, ο τίμιος, ο ειλικρινής και δίκαιος “Τίμος” δεν ξέρει από κομπίνες, βολέματα, λαμογιές και άλλα, ενώ ο Αντώνης ο αρχικαταχραστής είναι ο κατήγορός του.

Όμως στο τέλος επικρατεί η αλήθεια, τ΄ άπλυτα του Αντώνη βγαίνουν στην φόρα από τον Τίμο και ο ένοχος βρίσκεται στη φυλακή.

Βλέπουμε λοιπόν ότι με την διακωμώδηση των πολιτικών μας ηθών η κωμωδία του, έχει το προσόν ότι δεν πλαστογραφεί τη νεοελληνική πραγματικότητα, όπως συνέβαινε συνήθως με την ελληνική φαρσοκωμωδία.

Ο Δ. Ψαθάς ως συγγραφέας με τσαγανό και υπευθυνότητα, έχει το θάρρος και την εντιμότητα να την αντιμετωπίσει κατά μέτωπο.

Οι χαρακτήρες του είναι , ένας κόσμος υπαρκτός, καθόλου συμβατικός.

Οι τύποι και οι καταστάσεις γνώριμοι.

έτσι η διακωμώδησή τους γίνεται με κέφι, με σίγουρη αίσθηση του κωμικοτραγικού (κωμικού) και με ευδιάκριτη την πρόθεση της αντικειμενικότητας.

ο δ. Ψαθάς τελικά δεν τα βάζει με τις ιδεολογίες μέσα στο έργο του, αλλά με τους εκπροσώπους αυτών, όπως τους έχει διαμορφώσει η μεταπολεμική ελληνική κοινωνία μέχρι σήμερα κατ΄ εικόνα και ομοίωσή της.

Κ. Γκέκας

Σκηνοθέτης

Η πρώτη παράσταση ήταν στις 23 Ιανουαρίου 2010