Το Κατά φαντασίαν ασθενής του Μολιέρου έκανε πρεμιέρα τον Φεβρουάριο του 2015 στη Μεσσήνη από το Θεατρικό Εργαστήρι Μεσσήνης.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ Ο κατά φαντασίαν ασθενής

Σκηνοθεσία: Αλμπάνης Περικλής, Επιμέλεια Μουσικής- Φωτιστικών: Αλμπάνης Περικλής, Ηχολήπτης- Φωτιστής: Πούπουζας Γιάννης, Επιμέλεια Σκηνικών- Αφίσας: Παναγιωτόπουλος Ηλίας, Κατασκευή Σκηνικών: Μπιρλής Σάκης, Φωτογράφιση Προγράμματος: Τασσόπουλος Γιώργος, Επιμέλεια Προγράμματος: Γιαννέτσου Τασία, Επιμέλεια Κομμώσεων: Γιαννέτσου Τασία

Η σκηνοθεσία ήταν του Περικλή Αλμπάνη.

Έπαιξαν οι ερασιτέχνες ηθοποιοί:

ΓΙΑΤΡΟΣ ΝΤΙΑΦΟΥΑΡΙΣ: Σπύρος Ασημακόπουλος, ΜΠΕΛΙΝ: Χριστίνα Κωνσταντοπούλου, ΑΝΤΖΕΛΙΚ: Αγγελική Ιντζέμπελη, ΤΟΥΑΝΕΤ: Αλέκα Δρακοπούλου, ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΣ ΜΠΟΝΦΟΥΑ: Νάνσυ Θεοφιλοπούλου, ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ ΦΛΕΡΑΝ: Σοφία Θεοφιλοπούλου, ΛΟΥΙΖΟΝ: Χρυσαυγή Καφοπούλου, ΚΛΕΑΝΤ: Σάκης Μουραφέτης, ΑΡΓΚΑΝ: Ηλίας Παναγιωτόπουλος, ΤΟΜΑ ΝΤΙΑΦΟΥΑΡΙΣ: Σάκης Σταθόπουλος, ΜΠΕΡΝΑΝΤ: Ηλίας Κοστρίβας, ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΠΙΡΓΚΟΝ: Πολυτίμη Αναγνωστοπούλου.

ΥΠΟΘΕΣΗ Ο κατά φαντασίαν ασθενής

Ο Αργκάν, είναι ένας εύπορος ηλικιωμένος Γάλλος αστός ο οποίος νομίζει ότι είναι βαριά άρρωστος αν και στην πραγματικότητα χαίρει άκρας υγείας! Καθημερινά παίρνει πολλά χάπια χωρίς λόγο και ακολουθεί ειδική δίαιτα. Η γυναίκα του, η Μπελίνα, αποβλέπει στα χρήματά του και τον ενθαρρύνει στην κατάσταση αυτή. Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής, φτάνει στο σημείο να θέλει να παντρέψει την κόρη του, Ανζελίκ, με γιατρό προκειμένου να έχει δωρεάν ιατρική φροντίδα αν και εκείνη είναι ερωτευμένη με τον Κλεάντ.

Ο αδελφός του, Μπεράλντ, όμως σε συνεργασία με την υπηρέτρια, Τουανέττα, θα να τον οδηγήσουν να ανακαλύψει ποιος πραγματικά θέλει το καλό του. Τον πείθουν να παραστήσει το νεκρό και με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύεται ότι η σύζυγός του, Μπελίνα, ήθελε μόνο την περιουσία του. Μετά τη «νεκρανάστασή» του, Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής θεραπέυεται απο τη μοναδική του αυτή ασθένεια και επιτρέπει στην κόρη του Ανζελίκ να παντρευτεί τον άντρα που θα επιλέξει η ίδια.

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΜΕΣΣΗΝΗΣ

Το θεατρικό Εργαστήρι Μεσσήνης έχει επτά χρόνια ζωής. Όλοι μας το γνωρίζουμε πως το θέατρο γεννήθηκε στην πατρίδα μας. Από την πλευρά μας, πράττουμε ό,τι μας είναι δυνατό να ανεβάσουμε την τέχνη αυτή, στην πόλη μας, ψηλότερα. Ευχαριστούμε όλους όσους βοήθησαν και βοηθούν στην προσπάθειά μας αυτή.

Ο “Κατά Φαντασίαν Ασθενής” παίχτηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι (Palais- royal) στις 10 Φεβρουαρίου 1673. Άρρωστος και καταβεβλημένος ο Μολιέρος, έστειλε με τον ¨Ασθενή” του τα τελευταία βέλη ενάντια στην τότε ιατρική με την τσαρλατάνικη άσκηση του επαγγέλματος από τους κομπογιαννίτες γιατρούς του καιρού του. Με το πηγαίο χιούμορ του ξεσκεπάζει την κουτοπόνηρη ηλιθιότητα της ανθρώπινης φύσης. Παράλληλα όμως αναδεικνύει την πραγματική ανθρώπινη αγάπη και τον αληθινό, φυσικό έρωτα.

Όλη η παρέα του Θ.Ε.Μ. έρχεται να δώσει και τώρα το παρόν, σε μια κρίσιμη ιστορική περίοδο. Ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια. Είναι αναγκαιότητα και σημαντικό στοιχείο για την διέξοδο από την ηθική και την οικονομική κρίση. Η σάτιρα και το γέλιο που βγαίνει από αυτήν είναι το αντίδοτο της κατάθλιψης που μας δίνει δύναμη να παλέψουμε για ένα καλύτερο μέλλον.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Είναι ο τρίτος χρόνος της συνεργασίας μου με το Θεατρικό Εργαστήρι Μεσσήνης. Μετά από τους δύο σπουδαίους συγγραφείς που ανεβάσαμε τα δύο τελευταία χρόνια, τον Δημ. Ψαθά “Ο αχόρταγος” και τον συμπατριώτη μας Σωτ. Πατατζή “Δον Καμίλλο”, καταλήξαμε φέτος σε έναν από τους πιο σπουδαίους συγγραφείς του κλασσικού ρεπερτορίου, τον Μολιέρο και το θαυμάσιο έργο του “Ο κατά φαντασίαν ασθενής”. Είναι μία κωμωδία εποχής που σατιρίζει με σπαρταριστό τρόπο, αφ’ ενός τις προσωπικές εμμονές του ήρωα “Αργκάν” (αρρωστοφοβία) και αφετέρου τους διάφορους κομπογιαννίτες (τσαρλατάνους γιατρούς) που εκμεταλλεύονταν στην κυριολεξία τα “θύματά” τους.

Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς το Διοικητικό Συμβούλιο του Θ.Ε.Μ. για την αμέριστη βοήθεια και συμπαράσταση και φυσικά τα παιδιά της θεατρικής ομάδας. Τους ερασιτέχνες ηθοποιοιούς που πάντα παραβλέποντας και ξεπερνώντας τις πραγματικά δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουν με γνώμονα την αγάπη τους για το θέατρο, υπερέβαλλαν εαυτόν για να ανταπεξέλθουν σε μια τόσο δύσκολη και απαιτητική κατάσταση που, όπως θα διαπιστώσετε, τα κατάφεραν κάτι παραπάνω από άξια. Τους αξίζουν όλα τα συγχαρητήρια.

Άλλωστε κάνουμε θέατρο για να βγούμε από τα προβλήματά μας. Να βγούμε από το τέλμα της καθημερινότητας. Να γλιτώσουμε από το ψέμα, την υποκρισία, την απάτη. Το θέατρο για μας δεν είναι πρόσχημα. Είναι τρόπος ζωής!

Με αγάπη

Περικλής Αλμπάνης